Je wil het je niet voorstellen dat het kwade opzet is van het kabinet Schoof de armsten in Caribisch Nederland nog armer te maken. Maar dat is wel het directe gevolg van regeringsbeleid, zo heeft het Nibud berekend. Per 1 januari daalt de koopkracht van de circa 2.500 meest minima’ste minima op Bonaire, Statia en Saba met bijna tien procent. Dat dit in een poepierijk (en voorheen beschaafd) land kan gebeuren, komt vooral door het gebrek aan empathisch vermogen waarop de PVV, VVD, NSC en BBB hun ministers en staatssecretarissen lijken te hebben geselecteerd. Want BES-burgers zijn niet de enige slachtoffers van bewindspersonen die uitsluitend dankzij hun geringe bestuurlijke inhoud zijn komen bovendrijven of aanwaaien.
Na de alarmerende geenkoopkrachtplaatjes van het Nibud deed staatssecretaris van Koninkrijksrelaties Zsolt Szabó een niet zo geslaagde poging de ergste schrik weg te nemen met de ‘belofte’ in het voorjaar wel eens te gaan kijken of de armoedeval misschien iets minder duizelingwekkend diep kan worden gemaakt. ‘Waarom’, hoor je hem denken, ‘zal ik mij druk maken over het lot van kwetsbaren op de eilanden als hun eigen bestuurders dat al niet doen?’ Die vochten met succes als leguanen tegen de aangekondigde belastingverhoging voor rijke stinkerds om daarvoor de armen te laten opdraaien. Bovenop het wegvallen van subsidie voor energie en water gaan die namelijk vanaf 1 januari ook nog eens belasting betalen over hun schamele inkomen. Wat het jammer maakt dat er pas in 2027 weer eilandsraadsverkiezingen zijn.
Gelukkige bijkomstigheid is dat de Tweede Kamer het laatste woord heeft. Je mag toch hopen dat er in de regeringsfracties een paar verdwaalde verstekelingen zitten die nog wel een beetje hart in hun donder hebben en helpen voorkomen dat Caribische landgenoten massaal de schuldhulpverlening in worden gejaagd. Bij wijze van spreken dan, want hulp bij schulden bestaat – zoals zo veel andere basale voorzieningen – niet op de eilanden. En als er eentje per ongeluk wel is, zet het naar eigen zeggen niet-discriminerende kabinet gretig de botte bijl in de subsidie.
Zo wordt de reclassering in Caribisch Nederland financieel een kopje kleiner gemaakt. Politie, officieren van Justitie, rechters en uiteindelijk de gevangenis gaan het extra druk krijgen: als je mensen die al amper rond kunnen komen van staatswege berooft, moet je niet gek opkijken als het – uit pure noodzaak gedreven – proletarisch winkelen toeneemt. Wanneer je dan ook nog eens bezuinigt op resocialisatie is er geen andere conclusie dan dat de overheid aanzet tot recidive, waarvan de kosten de beoogde bezuiniging uiteindelijk verre zullen overtreffen.
Er is overigens een alternatief om aan de armoede te ontsnappen en dat is je aansluiten bij een politieke partij die kansrijk is mee te regeren. Draag de slippen van de partijleider, lik zijn/haar hielen en applaudisseer en juich op campagnebijeenkomsten bij elke loze belofte om het hardst. Dat is dé manier om een aanstelling als ambtenaarnan spirito te verdienen. Daarvan lopen er vele honderden, zoniet meer rond op de eilanden. Ze staan dankzij de juiste contacten op de payroll, zonder dat er daarvoor een tegenprestatie hoeft te worden geleverd. Velen hebben dan ook nog een echte (betaalde) baan.
Het fenomeen van schijndienstverbanden wordt lijdzaam door de gemeenschap geaccepteerd, maar er gloort hoop. Deze week verscheen op Aruba voor het eerst een spookambtenaar voor de rechter. Die had het dan ook wel bont gemaakt. Toen een deurwaarder hem wilde opzoeken op zijn werkadres bleek niemand van de aanwezige ambtenaren te weten dat ze een geheime collega hadden. Via het follow the money-principe werd achterhaald dat deze vriend van de (inmiddels oud-)minister er als God in Colombia op los leefde.
De minister zelf heeft drie jaar celstraf tegen zich horen eisen met als bijkomende straf dat hij voor zes jaar uit het openbaar bestuur wordt verbannen. Zijn verweer: “Het is een onderdeel van de Arubaanse cultuur om anderen te helpen. Ik help mensen, maar dat verplicht ze niet op mij te stemmen.” Benieuwd hoeveel extra stemmen hem dat gaat opleveren bij de Statenverkiezingen van komende vrijdag, want tenslotte martelaar.
Caribische politici die het OM achter zich aan krijgen, vinden zichzelf immers slachtoffer van politieke vervolging. Zo denkt de ooit voor ambtelijke corruptie veroordeelde Anthony Godett er ook over. Hij maakte deze week zijn comeback in de Staten van Curaçao als stand-in voor zijn partijleider Michelangelo Martines die is opgepakt op verdenking van drugshandel. Diens voorarrest is deze week met zestig dagen verlengd, voor Godett – wel ouder, maar dus niet wijzer – aanleiding hem een politiek gevangene te noemen.
De nabrander van de week wordt geleverd door de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten. Beide landen nemen op 31 december 2025 afscheid van de Naffel, de Nederlands- Antilliaanse florijn. Een mooie kans om net als himno i bandera de nationale identiteit te versterken door de nieuwe munteenheid een eigen Papiamentstalige naam te geven. Maar wat staat er straks op de bankbiljetten? “Caribische gulden”, in de taal die de kolonisator heeft opgelegd…
Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.