Den Haag – De coördinerende rol van het ministerie van BZK ten aanzien van Caribisch Nederland brengt de bewindspersoon die verantwoordelijk is voor de Koninkrijksrelaties “in een lastige spagaat”, constateert de Algemene Rekenkamer.
“De minister van BZK is volgens de WolBES belast met een coördinerende verantwoordelijkheid voor het rijksbeleid op Caribisch Nederland. Met andere woorden: hij zou de samenhang van het rijksbeleid moeten waarborgen, zonder inhoudelijk verantwoordelijkheid te dragen voor de uitgaven van individuele beleidsdepartementen. Dit zorgt in de praktijk voor een lastige spagaat waarbij de minister van BZK moet laveren tussen de ministeriële verantwoordelijkheid van beleidsdepartementen en zijn eigen taak om ervoor te zorgen dat het rijksbeleid op Caribisch Nederland in zijn geheel doeltreffend en doelmatig is.”
“Om dit te bereiken is hij afhankelijk van de bereidwilligheid van andere ministers, omdat de beleidsministers zelf verantwoordelijk zijn voor de rijkstaken in Caribisch Nederland. Daarnaast zien wij dat geld alleen niet altijd de oplossing is. Vaak worden er door beleidsministers incidentele investeringen gedaan, maar wordt er op hun begroting geen rekening gehouden met een meerjarig instandhoudingsbudget. Een voorbeeld hiervan zijn de middelen voor het Natuur- en Milieu Beleidsplan. Hiervoor is € 35 miljoen ter beschikking gesteld over een periode van 4 jaar. Maar voor de bekostiging de jaren daarna zijn geen middelen gereserveerd.”
In zijn reactie zegt minister van BZK De Jonge mede namens staatssecretaris Van Huffelen “de uitdagingen die u beschrijft bij het invulling geven aan de coördinerende rol voor het rijksbeleid op Caribisch Nederland te herkennen.” Ik onderschrijf het door u genoemde belang om de samenhang van het rijksbeleid te waarborgen. Dit is van belang voor een effectieve en doelmatige besteding van rijksuitgaven, voor bestuurders en inwoners van Caribisch Nederland en ook voor de verantwoordelijke ministeries zelf, die voor de uitvoering van de eigen rijkstaken vaak afhankelijk zijn van inspanningen van collega-bewindspersonen.”