In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Sint Maarten.
De Dokter die Premier wilde zijn
Door Terrance Rey
Op een mooi zonnig eiland verlangden twee ambitieuze politici, het nieuwe machtige duo-koppel Abraham en Sara in een vier-partijen tellende coalitie, naar de begeerde rol van premier. Geconfronteerd met een impasse in hun ambities bereikten ze een grillig compromis – Sara als Statenvoorzitter en Abraham als Premier. Echter, Abraham, van beroep arts, had grotere plannen: hij wilde zijn delicate chirurgische prestaties voortzetten terwijl hij het Schip van Staat bestuurde.
Betreed het constitutionele moeras – de vervelende regel die ministers en premiers verbiedt om secundaire functies te vervullen. Onverstoord trok Abraham zijn politieke operatiekleding aan en verzocht de oppermachtige Koninkrijksregering om een uitzondering. Zijn argument? Het land kan zijn chirurgische ingreep in de politiek ter verbetering van de samenleving goed gebruiken. Om deze grondwetswijziging veilig te stellen, heeft hij een tweederdemeerderheid nodig in het 15 zetels tellende parlement, maar met slechts een broze houten meerderheid van 2×4 zetels waren de kansen daarop klein.
Terwijl het politieke drama zich ontvouwde, rook een van Abraham’s coalitiepartners, onheil in de lucht. Vrezend voor een chirurgische afwijzing van zijn kandidaatministerschap overwoog een van de coalitiegenoten de coalitie te verbreken als Abraham hem niet tot het felbegeerde pluche van de ministerszetel toeliet. In een wraakzuchtige wending speelde Abraham met het idee om de ministerspost van deze coalitiepartner te blokkeren. De houten coalitie stond op de rand van een politieke operatie die uit de hand dreigde te lopen.
In een verrassende wending stelden de wanhopige politici een oplossing voor – het Duo-Positie Akkoord. Onder deze grillige regeling konden alle ministers genieten van het dubbele plezier van politieke èn privésectorrollen, met een klein addertje onder het gras. Hun ministerssalarissen zouden gehalveerd worden. Terwijl de inkt op het Duo-Positie Akkoord opdroogde, zag het eiland de geboorte van een nieuwe politieke symfonie – een serenade van macht, prestige en het zoete gerinkel van halfgevulde portemonnees.
Leer de moraal van deze satirische sage zodat u lezer zult weten waar Abraham de mosterd haalt. Bij het streven naar politieke hoogten moeten er offers worden gebracht. In dit Koninkrijk van Paradoxen kan men weliswaar de troon bestijgen, maar het inkomen ondergaat een ander soort chirurgische ingreep – een financiële verlaging, een puntige herinnering dat macht gepaard moet gaan met offers. Op dit warme eiland is dat op dit moment een flinke prijs voor velen, maar wel hard nodig.
Naschrift:
De redactie had Terrance Rey vanwege zijn kandidatuur bij de Statenverkiezing het zwijgen opgelegd, althans als columnist op deze site. Het was hem niet gegeven te worden gekozen dus kon de ban op zijn columns worden ingetrokken.