Zonder te reizen wakker worden in een land waar je helemaal niet wil wonen. Zo voelde het the day after. Een werkelijkheid geworden nachtmerrie. Geen jetlag, maar wel een joekel van een kater. De kans of beter gezegd het risico dat het Koninkrijk geleid gaat worden door een man wiens missie haat zaaien is en die de Caribische delen van het Koninkrijk het liefst op Markplaats zet, bestaat nu de PVV met overmacht de Tweede Kamerverkiezing heeft gewonnen. Kadushi kreeg van overzeese vrienden het aanbod om voor hem op zoek te gaan naar een huis. Een terugkeer is verleidelijk, maar de vraag is of de eilanden niet veel meer zullen lijden onder een Nederlandse regering waarin extreemrechts het voor het schreeuwen heeft?
Het ‘verkiezingsprogramma’ van de PVV wemelt van weerzinwekkende, met de grondwet vloekende grofheden, maar eerlijk is eerlijk: je leest in het schimpschrift niet één onaardig woord over de koninkrijksrelaties. Simpelweg omdat daar in het geheel geen letter aan vuil wordt gemaakt. Dat kan maar beter niet als geruststellend worden begrepen. Van alle keuzes die de PVV in de 17 jaar van haar bestaan in Kamerdebatten heeft gemaakt, waren er 99 van de 100 in het nadeel van de burgers in de Cariben. Zelfs die van de bijzondere gemeenten, volbloed landgenoten dus, konden op geen greintje barmhartigheid rekenen.
Zo stemde de PVV tegen maatregelen om de schrijnende armoede op Bonaire, Sint Eustatius en Saba te verlichten. En hoewel Bonaire de favoriete vakantiebestemming van Geert Wilders is en hij zich maar al te graag in de watten laat leggen door hotel- en restaurantpersoneel, gunt hij hen geen leefbaar loon. Zijn fractie stemde ook al tegen de invoering van een sociaal minimum. Zoals hij er geen cent voor over heeft om te voorkomen dat de eilanden als gevolg van zeespiegelstijging verzuipen dan wel door orkanen uit elkaar waaien. Regels om seksueel geweld de kop in te drukken, konden evenmin op zijn sympathie rekenen. Net als wetgeving tegen mensenhandel.
Curaçao, Aruba en Sint Maarten moeten zich helemaal schrap zetten. Een paar wapenfeiten: PVV’s pitbull Martin Bosma noemt Nederland een “ziek land” vanwege het besluit de Curaçaose verzetsheld Tula te rehabiliteren. De excuses die zijn gemaakt voor de door de Nederlandse Staat in de slavernijtijd begane misdrijven moeten worden ingetrokken. Voorts stemde de PVV tegen de herfinanciering van de coronaleningen en vindt het Nederland “gekke Henkie” door het leeuwendeel van de kosten van de Kustwacht voor zijn rekening te nemen.
Het zal zo’n vaart niet lopen, hoor je. Wilders – tot aan de Hoge Raad veroordeeld voor “onnodig grievende” uitspraken – heet plotsklaps ‘milder’ te zijn. Meteen na zijn spectaculaire zege leverde hij inderdaad op voorhand zijn meest verwerpelijke verkiezingsbeloften in, wetend dat die voor mogelijke coalitiegenoten onverteerbaar zijn. Ook de CAS-landen het Koninkrijk uitknikkeren waartoe de PVV jaarlijks oproept, zal niet overnight gebeuren. Maar het initiatiefwetsvoorstel dat de Staten het recht geeft quick and dirty – namelijk zonder de bevolking te raadplegen – te besluiten het Koninkrijk te verlaten, kan wel eens heel snel worden afgestoft.
Zelfs als Wilders geen minister-president wordt of de PVV niet gaat meeregeren, ziet het er somber uit voor de eilanden. In de nieuwe Tweede Kamer die op 6 december aantreedt, zijn de partijen die de afgelopen jaren tegen de mainstream in nog enige compassie toonden met het Caribisch deel van het Koninkrijk gedegradeerd tot een marginale minderheid. Om het gevolg van de gewijzigde verhoudingen te illustreren: het nog maar een maand oude besluit de belastingvrije voet op de BES-eilanden te verhogen tot het minimumloon (goed voor iedereen), zou nu geen schijn van kans meer maken. De tegenstemmers van toen – PVV, VVD en Pieter Omtzigt (ja, ook die!) – hebben sinds woensdag de meerderheid.
De bijzondere gemeenten doen er goed aan zich voor te bereiden op de gure wind die uit Den Haag opsteekt. Het komt dus mooi uit dat de eilandsraden al een afspraak hebben volgende week bijeen te komen om het te hebben over een gezamenlijke strategie richting de rijksoverheid. En als de regeringen van Curaçao en Aruba voor de verandering een keer hun verstand aanspreken, voldoen ze vliegensvlug aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een lage rente over hun coronaleningen. Want met de opvolger van staatssecretaris Alexandra van Huffelen zal het kwaad kersen eten zijn. Naar verluidt staat oud-PVV-Kamerlid en Cariben-basher Hero Brinkman* al te trappelen.
Niet alleen de sfeer in het Koninkrijk zal verkillen, ook in Europees Nederland wordt het er niet gezelliger op met een partij aan de knoppen waarvan de bijdrage aan zowel het politieke als maatschappelijke debat vooral bestaat uit schelden, schofferen, jennen, polariseren en uitsluiten. Wilders kan – opgejaagd door regeerhonger – nog zo hard roepen minister-president van álle Nederlanders te willen zijn, zijn van racisme doordrenkt DNA valt niet te verloochenen. Onder het uit opportunisme aangetrokken lamsvelletje zit nog steeds dezelfde hyena die lachend de tanden in zijn prooi zet: de in zijn ogen niet-echte Nederlander.
Zoals ook de naam Partij voor de Vrijheid boerenbedrog is. De PVV is geen democratische partij, maar een vereniging waarvan Wilders het enige lid en bestuurder is. De fractie bestaat uit met harde hand afgerichte meeblaffers, die en plein public worden afgestraft als zij een order niet helemaal naar de zin van hun baas uitvoeren. Wat dat betreft gaat controlefreak Wilders het nog benauwd krijgen om een fractie van 37 plus een ministersploeg onder de duim te houden en gelijktijdig het land (Koninkrijk zal teveel gevraagd zijn) op een premierwaardige manier te vertegenwoordigen.
Toch is er hoop. Wilders heeft al die jaren weinig meer voor elkaar gekregen dan ophef. Het gros van zijn verkiezingsbeloften is eenvoudigweg onuitvoerbaar omdat ze strijdig zijn met de (grond)wet en anders zelfs gewone rechtse partijen te gortig zijn. Bovendien zal het schier onmogelijk zijn uit de PVV-achterban ministers te recruteren die, als ze al door de screening komen, niet binnen de kortste keren uit de bocht vliegen. Het kan zo maar gebeuren dat we al snel weer naar de stembus worden geroepen. Dus een terugkeer naar een plek onder de Caribische zon stelt Kadushi nog even uit.
* Wie Hero Brinkman is? Klik HIER.
Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.