In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Bonaire.
Wie met pek omgaat
Door Burney el Hage
Bonaire staat bekend om zijn rijke onderwaterwereld, flora, fauna en immaterieel cultureel erfgoed. Maar naast deze natuurlijke en culturele schatten heeft Bonaire een industriële erfenis: de Bonaire Petroleum Corporation (BOPEC), waarvan de Venezolaanse oliegigant PDVSA eigenaar was. Deze olieopslagfaciliteit heeft decennialang een belangrijke rol gespeeld in de economie van het eiland.
Hoewel BOPEC niet een grote inkomensgenerator was voor het eiland, was het wel een belangrijke speler in de regionale en wereld olie-industrie. De sluiting van BOPEC in 2021 heeft desondanks voor Bonaire als geheel geen economische schok veroorzaakt. Dit heeft geleid tot een zekere onverschilligheid onder de lokale bevolking over de toekomst van het voormalige BOPEC-terrein.
Direct na het faillissement wist een Tweede Kamerlid nog vragen te stellen over BOPEC. Vorig jaar in januari opperde een gedeputeerde het bedrijfsterrein te herbestemmen, maar dan wel voor milieuvriendelijkere activiteiten en niet voor olieopslag. Buiten deze twee geluiden is het muisstil rondom de toekomst van de failliete BOPEC of het voormalige BOPEC-terrein. De eens zo glorieuze gebouwen, pieren en installaties staan nu te verroesten en te vervallen. En, er zijn grote zorgen over mogelijke vervuiling van het terrein.
Het is ironisch dat op een eiland dat zo trots is op zijn natuurlijke schoonheid en milieubewustzijn, een dergelijke faciliteit in verval is geraakt zonder noemenswaardige publieke verontwaardiging. Zelfs natuurorganisaties, die normaal gesproken als eerste alarm slaan over mogelijke milieurisico’s, hebben tot nu toe weinig interesse getoond.
Bonaire’s maritiem ecosysteem is uiterst kwetsbaar, met name de koralen. Elke vorm van vervuiling, vooral olie en chemicaliën, kan catastrofale gevolgen hebben voor deze fragiele ecosystemen. Het is dan ook onbetwistbaar dat het opschonen van het voormalige BOPEC-terrein een topprioriteit moet zijn. Niet alleen om ons milieu van vandaag te beschermen, maar ook om toekomstige generaties – onder meer – een gezonde en bloeiende oceaan na te laten.
Het opknappen van de installaties en hergebruik voor olieopslag of soortgelijke activiteit is wishful thinking. Zie ook wat er op de eilanden om ons heen gebeurt met soortgelijke installaties. De toekomst van het voormalige BOPEC-terrein is eigenlijk al bepaald: opschonen. We kunnen proberen het onderwerp dood te zwijgen, maar saneren is onontkoombaar. Het ligt allemaal voor de hand, maar tegelijkertijd blijken rationele beslissingen de moeilijkste te zijn. In principe heeft Bonaire het zelf in de hand om de juiste stappen te ondernemen. In een tijdperk waarin duurzaamheid en milieubewustzijn centraal staan in wereldwijde discussies, hebben Nederland en Bonaire een unieke kans een voorbeeld te stellen.
De herbestemming van het BOPEC-terrein biedt economische kansen. Door te investeren in groene technologieën en duurzame energieoplossingen kan Bonaire een pionier worden in de regio. Dit zou niet alleen nieuwe investeringen aantrekken, maar ook de lokale werkgelegenheid stimuleren en het eiland positioneren als een leider in duurzame innovatie. Door de wegroestende olieterminal te transformeren in een duurzaam en milieuvriendelijk project, kan Bonaire zijn reputatie als een ecologisch verantwoorde bestemming versterken. Toerisme, de levensader van het eiland, zou er enorm van profiteren. Bezoekers worden immers steeds bewuster van hun ecologische voetafdruk en kiezen vaker voor bestemmingen die duurzaamheid hoog in het vaandel hebben.
Voor het Bonaire van weleer zou deze optie een luchtkasteel zijn geweest. Als bijzondere gemeente is het eiland nu echter onderdeel van het Nederlands Staatsbestel. Wij moeten erop kunnen rekenen dat Nederland en Bonaire de juiste keuze maken. In conclusie: de toekomst van het voormalige BOPEC-terrein is niet alleen een kwestie van ecologische verantwoordelijkheid, maar ook een vraagstuk van visie en leiderschap.
Bonaire staat op een kruispunt: het kan kiezen voor een pad van vernieuwing en duurzaamheid, of vasthouden aan oude gewoontes, besluiteloosheid en gemiste kansen. Door vooruit te denken en samen te werken, kan Bonaire een inspirerend voorbeeld worden voor andere eilanden en regio’s die streven naar een duurzamere toekomst. Het is tijd om actie te ondernemen en een nieuw hoofdstuk te beginnen in het duurzaamheidsverhaal van Bonaire. Laat het geen zwarte bladzijde worden.