In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Saba.
Studenten
Door Anton Hermans
De columns voor DossierKoninkrijksrelaties.nl gaan over met name het leven op een eiland en het leven van alle dag. Afgelopen vrijdag is mijn oudste zoon vertrokken naar Nederland. Hij is de oceaan overgestoken om verder te studeren in Nederland. Dit is voor veel Sabaanse jongeren (maar ook aankomende studenten van de andere eilanden, Aruba, Sint Maarten, Curaçao, Bonaire en Sint Eustatius) vanzelfsprekend. Vertrekken om verder te studeren.
Ieder jaar reist een handjevol Sabaanse studenten naar Nederland om aan een vervolgstudie te beginnen. Een ‘ander’ handjevol vertrekt naar Amerika en de rest gaat werken en blijft op Saba en/of vertrekt later in het jaar om elders hun heil en geluk te zoeken. Saba is wel mooi en zonnig, maar ook klein: hogescholen en universiteiten (op de Saba University School of Medicine na) zijn er niet. Ondanks het feit dat we als Saba onderdeel zijn van Nederland is het niet vanzelfsprekend dat de studenten vloeiend zijn in de Nederlandse taal. Engels is hier immers de voertaal alsook de instructietaal in het onderwijs, Nederlands wordt onderwezen als vreemde taal.
In het voorbereidingsproces heeft onze zoon eerst een zomer doorgebracht in Nederland. Op vakantie, om te kijken hoe het aan die kant van de oceaan is. Mijn oudste zoon is als eerste uit onze familie naar Nederland gegaan sinds wij ruim 9 jaar geleden vertrokken uit Nederland om op Saba te gaan werken en wonen. Een bezoekje aan een van de vele open dagen in Nederland zat er in het afgelopen schooljaar voor hem niet in. Gelukkig was er wel een beroepenmarkt op Sint Maarten en diverse online opendagen-sessies. Zowaar kwam een enkele voorlichter naar Saba om leerlingen te ondersteunen bij hun keuze en vragen te beantwoorden.
Voor aankomend studenten die extra begeleiding nodig hebben, is er TuranGoeloe. Op het moment dat de student de keuze maakt in Nederland verder te studeren, steunt deze organisatie de student (en de ouders/verzorgers) door hem of haar te begeleiden in het eigen proces: van het vertrek van een van de eilanden tot het behalen van het diploma. Zij weten als geen ander hoe het is om op bijna 8.000 km afstand van huis een nieuwe fase van het leven door te maken.
Met het plan van minister Dijkgraaf tegen ‘verengelsing’ van het onderwijs moeten internationale studenten Nederlands leren (AD, 21-04-2023). Met dat plan tegen de verengelsing van het onderwijs krijgen afgestudeerde studenten meer kansen op de arbeidsmarkt door de betere beheersing van het Nederlands. De minister wil dat studenten na hun studie niet allemaal vertrekken, maar in Europees Nederland aan de slag gaan. Volgens hem zijn er takken in de Nederlandse industrie waar vakmensen en ingenieurs hard nodig zijn.
Op Saba willen we graag dat de afgestudeerde student juist terugkomt naar Saba. De Caribische studenten die in Nederland gaan studeren, worden aangemerkt als internationaal student en hierdoor creëert het voorstel van de minister kansen-ongelijkheid voor de Caribische studenten en worden zij, net als andere internationale studenten, verdrongen.
De paradox van inclusie en de baan als wondermiddel voor integratie. Ik zie mijn zoon ook graag terugkomen na zijn studie om hier te werken en te wonen, of in ieder geval voor een bezoek aan zijn ‘Sabaanse’ familie in de nabije toekomst.