In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Sint Maarten.
Cashloze samenleving
Door Terrance Rey
Alaaf, lezers! Deze keer de groeten uit het Europese deel van het Koninkrijk met een column die naar u toe komt uit het hart van Nederland, een land dat vaak liefkozend ‘Nederland Regelland’ wordt genoemd. Ik was er amper of het kabinet Rutte 4 viel en dan over – u raadt het – regeltjes rondom het asielbeleid.
Terwijl ik ook net als een asielzoeker met de tram, trein en bus door de straten van dit ordentelijke land dwaal, kan ik niet anders dan nadenken over het grote contrast tussen de elektronische systemen hier en die thuis op Sint Maarten.
In Nederland is alles gereguleerd. En hoewel dit voor sommigen misschien overweldigend lijkt, biedt het een niveau van efficiëntie waar we in Sint Maarten zeker van kunnen leren. Zo heeft de Nederlandse Spoorwegen een naadloos chipkaartsysteem voor het openbaar vervoer, waardoor burgers in trams, bussen en treinen gemakkelijk kunnen in- en uitchecken. Dit staat ver af van ons openbaar vervoerssysteem op Sint Maarten. Ik kan niet anders dan wensen dat we konden profiteren van zo’n niveau van technische innovatie en implementatie.
Wat me echter het meest is opgevallen tijdens mijn korte vakantie hier na bijna 16 jaar afwezigheid, is de beweging naar een ‘geldloze samenleving’ (‘cashless society’). Ik heb sinds mijn aankomst geen enkele euro hoeven opnemen. Van het kopen van een kop koffie – dubbele espresso graag – tot het betalen van een treinrit, alles gaat via kaart, chip en pincode. Het gemak is verbluffend en het is een systeem dat het risico op overvallen aanzienlijk verkleint.
Maar wat betekent dit voor Sint Maarten? Kunnen ook wij baat hebben bij zo’n systeem? Het antwoord is een volmondig ja.
De verschuiving naar een geldloze samenleving op Sint Maarten zou de grijze economie kunnen doen instorten, wat kan leiden tot hogere inkomsten voor de belastingdienst. Dit vereist echter de implementatie van een goed werkend systeem, iets waar we in het verleden mee hebben geworsteld. De rampzalige mislukking van een nieuwe belastingsysteem door BearingPoint is een pijnlijke herinnering aan onze tekortkomingen op dit gebied waarvoor we nu flink moeten boeten.
Maar we mogen ons niet laten afschrikken door mislukkingen uit het verleden voor toekomstige vooruitgang. Als Nederland het kan, waarom wij als mede-koninkrijksland dan niet? Het is tijd voor ons om een bladzijde uit hun boek te halen en te streven naar een efficiëntere, geldloze samenleving.
De reis naar een geldloze samenleving op Sint Maarten zal ongetwijfeld een uitdaging zijn. De potentiële voordelen wegen echter ruimschoots op tegen de risico’s. Een geldloos systeem zou niet alleen de efficiëntie verhogen, maar ook de transparantie en verantwoording, wat zou leiden tot hogere belastinginkomsten en een robuustere economie.
Dus terwijl ik me blijf verbazen over de efficiëntie van de Nederlandse systemen, kan ik niet anders dan me een toekomst voorstellen waarin Sint Maarten dit voorbeeld volgt. Het wordt tijd dat we leren van onze Nederlandse tegenhangers en stappen zetten naar een efficiëntere, cashless society. Tot slot dient Nederland, met zijn goed gereguleerde systemen en op weg naar een cashloze samenleving, als inspiratiebron voor ons in Sint Maarten.
Laten we deze kans aangrijpen om te leren, te groeien en op weg te gaan naar een efficiëntere toekomst. De weg is misschien lang, maar de beloningen zullen het ongetwijfeld waard zijn.