In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Aruba.
Toekomstperspectief
Door Larissa de Cuba
Het is weer zo ver! Grote vakantie; alweer een schooljaar achter de rug. Voor sommigen blijdschap en voor anderen verdriet. Een stap vooruit of een jaartje overdoen; in beide gevallen een moment om te reflecteren en plannen te maken voor het komende jaar.
Voor ouders kan deze vakantie een uitdaging zijn, er moet immers voor zes wekenlang opvang en activiteiten voor de kinderen geregeld worden. Waar het vroeger normaal was dat de kinderen bij opa en oma bleven tijdens de vakantie is men tegenwoordig meer afhankelijk van (gedeeltelijke) externe opvang. Daarnaast splitsen de ouders waar mogelijk de vakantie om elk een gedeelte te overbruggen. Voor wie dat financieel haalbaar is, staat er een vakantie in het buitenland op de agenda, anderen kiezen ervoor om even toerist te zijn op ons eigen Aruba Dushi Tera.
Ook bij ons stond afgelopen week in het kader van vakantie op eigen eiland. Even een weekje vrij om samen met de kinderen te genieten. Lekker uit eten, naar het strand en natuurlijk een tour over het eiland. En dit laatste was voor mij een eyeopener…
Lange tijd hebben wij dit niet gedaan, een Jeep gehuurd om een dag het eiland te verkennen. Wat hebben wij genoten! Vanaf het begin bij nationaal park Arikok tot aan het einde van de dag bij Eagle Beach. Wij staan er niet bij stil hoe gezegend wij zijn om op Aruba te wonen en te kunnen ervaren wat de natuur ons biedt. Het effect van het kleine beetje regen de afgelopen dagen is direct te zien. Tussen de rotsen heen zie je weer wat groen. Het fijne en relaxte geluid van de zee geeft meteen een enorm gevoel van rust. Als je goed oplet zie je dat er een grote variatie is aan landschap, hoewel je dit niet verwacht.
Maar naast al het positieve is mij ook iets anders opgevallen. Enorme drukte overal en de vervuiling van onze kusten. De aantallen tours met toeristen zijn ongekend. Begrijp mij niet verkeerd, ik ben geen tegenstander van ons toerisme, maar ik ben me wel bewust dat we moeten oppassen om onszelf niet te verliezen. De impact is groot en hier zal er naar mijn mening een afweging moeten komen tussen kwantiteit en kwaliteit.
De vraag blijft hoe wij kunnen waarborgen dat ook komende generaties vrij kunnen genieten van onze natuur. Dat deze beschermd blijft tegen toenemende commerciële machten. Er ligt er een taak voor ons allen om allereerst bewustzijn te creëren. En hier heeft deze vakantie heeft mij weer een wijze les geleerd. Wij moeten kritisch zijn en leren om ons eiland te waarderen en te beschermen.
En hier kunnen wij deze grote vakantie goed voor gebruiken. Neem de tijd om de kinderen te laten genieten van onze natuur en geef hun ook mee hoe belangrijk het is om deze te beschermen. Laat hun bijvoorbeeld deelnemen aan vakantiekampen die zich richten op de natuur. Geef zelf ook het goede voorbeeld en toon interesse. Het streven is om in de toekomst een natuurbewuste generatie te hebben, zodat wij terug kunnen kijken met een glimlach en de voldoening dat verandering mogelijk is.