In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Sint Maarten.
Op zoek naar eenheid
Door Terrance Rey
Het leiderschapsvacuüm op Sint Maarten is een verontrustend fenomeen dat niet onopgemerkt mag blijven. Met de verkiezingen in januari 2024 in het vooruitzicht, is het eiland verdeelder dan ooit. Terwijl het aantal politieke partijen blijft groeien – en het zeteltal toch op vijftien is blijven steken – lijkt geen enkele partij een leider te hebben die in staat moet worden geacht de bevolking te verenigen en het land naar een welvarende toekomst te leiden.
Sint Maarten heeft een bewogen periode achter de rug, met acht kabinetten sinds 10-10-10, orkaan Irma in 2017, de pandemie en de precaire situatie van het verzekeringsbedrijf ENNIA die een systemic collapse van onze financiële sector kan veroorzaken. Het eiland heeft behoefte aan een sterke leider die de bevolking kan verenigen in tijden van crisis en onzekerheid.
Echter, met een recordaantal van zes onafhankelijke Statenleden en een interne machtsstrijd binnen verschillende politieke partijen, zoals de National Alliance (NA) en de UP Party, is het onwaarschijnlijk dat er een leider opstaat om het land als één natie te leiden. De Democratic Party (DP) die een terugkeer probeert te maken, is evenmin als een baken van leiderschap te beschouwen.
Politieke leiders zijn schaars op Sint Maarten. Sommigen zijn al uit de politieke arena verdwenen, één moet nog de gevangenis in, een andere wil lid worden van de stuurgroep van een trustfund mits hij een hoger salaris kan krijgen en weer een ander zal zeker ook in het nieuw te bouwen gevang belanden voor alle shenanigans met aanbestedingsprocedures op het eiland.
Dit leiderschapsvacuüm is een gevaar voor de toekomst van Sint Maarten. Het land staat op een cruciaal punt in zijn ontwikkeling. Zonder een daadkrachtige leider die de koers bepaalt, kan het eiland verder wegzakken in een spiraal van torenhoge schulden, afnemende belastinginkomsten en toenemende armoede onder de bevolking.
Wat kan hier tegen gedaan worden? Allereerst is het belangrijk dat politieke partijen hun interne strubbelingen oplossen en zich achter één sterke leider scharen. Dit zal niet alleen de partijen versterken, maar ook de bevolking vertrouwen geven. Ten tweede: in plaats van elkaar te bestrijden, is het belangrijk dat partijen gezamenlijk werken aan oplossingen voor de problemen waarmee Sint Maarten kampt. Alleen door samenwerking kan het eiland zich herstellen van de recente crises en aan een betere toekomst bouwen voor zijn inmiddels vastgestelde 58.477 inwoners.
Tot slot is het essentieel dat de bevolking betrokken wordt bij het politieke proces. Door middel van educatie, open debatten en een transparante overheid kunnen burgers zich beter informeren over de politiek en een actieve rol spelen in het kiezen van hun leiders.
Het leiderschapsvacuüm op Sint Maarten is zorgwekkend, maar niet onoplosbaar. Met de juiste aanpak en een gezamenlijke inspanning van politieke partijen, leiders en de bevolking kan het eiland de eenheid herstellen en een welvarende toekomst tegemoet gaan. Laten we hopen dat de komende verkiezingen een keerpunt zijn en het begin van een nieuw hoofdstuk als land binnen het Koninkrijk der Nederlanden.