In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Curaçao.
Slakkengang
Door Raquel Weisz
Overdag kun je ze soms al zien. Maar in de avond verschijnen ze in sommige wijken uit het niets, als een invasie in horrorfilms. In grote drommen bewegen ze zich voort en nemen ze tuinen en bossen over. Heel langzaam, zoals het een slak betaamt. Duizenden enorm grote slakken. Zonder enige natuurlijke vijand. Deze Giant African Snail (GAS), een invasieve soort, zorgt al maanden voor grote overlast. Er zijn zelfs al mensen om verhuisd.
De overheid begon maanden geleden met een bewustwordingscampagne, waarin werd aangekondigd dat zij op zeer korte termijn een plan van aanpak zou aankondigen en uitvoeren. Burgers werden opgeroepen om melding te maken waar de slakken werden gespot. Al snel werd duidelijk dat het gehele eiland last heeft van deze plaag. Waarbij er ondertussen echt probleemwijken zijn ontstaan. Nog steeds wachten we op het plan van aanpak.
In 2023 is het ‘Jaar van de schoonmaak’ verlengd, aangezien het in 2022 niet zoals gepland van de grond is gekomen. Van belang, want straatvervuiling is rond het eiland een probleem. Vrijwilligers ruimen wekelijks honderden kilo’s rotzooi op, die mensen op straat gooien. Belangrijke symptoombestrijding. Veel van deze rotzooi is plastic voor eenmalig gebruik: bakjes, bestek, plastic tasjes, bekertjes, rietjes etc. Aruba heeft reeds sinds 2020 single use plastics verbannen bij wet en Bonaire sinds 2022. Onbegrijpelijk dat Curaçao nog steeds geen wetgeving hierover heeft aangenomen.
Wereldwijd is men op allerlei fronten zeer actief bezig zaken te bestrijden, die een negatieve impact hebben op het milieu. Zoals single use plastics. Dit kan uiteindelijk ook leiden tot een negatieve impact op onze economie. Want het valt eveneens toeristen op, die uit landen komen waar het milieu hoog op de politieke agenda staat, dat Curaçao hierin achterloopt. Milieu en welzijn zijn een groot ding geworden. Op termijn zouden deze factoren tevens hun keuze voor toeristische bestemmingen kunnen beïnvloeden. Dus er is ook zeker een economisch belang om hier nu snel werk van te maken. Maar we wachten nog steeds.
Afgelopen week kwam ik terug van een heerlijke vakantie. M’n hart sloeg over toen ik een Dwangschrift in naam des Konings ontving van een deurwaarder namens de belastingdienst. Onterecht, maar desondanks direct een grote stressfactor. Enfin, e-mails erop nageslagen en doorgestuurd om mijn gelijk te bewijzen. Mijn ergernis veranderde in boosheid. Vanaf juli vorig jaar liggen de bezwaarschriften digitaal bij de belastingdienst. Desondanks eerder een aanmaning ontvangen. Hier moest uiteraard weer correspondentie aan worden gewijd. Dus vraag ik mij oprecht af hoe deze werkprocessen intern verlopen, aangezien de belastingdienst ondertussen vrolijk blijft verrekenen.
De manier hoe de verantwoordelijke minister zich vaker in het openbaar heeft geuit of in het openbaar bepaalde zaken aanpakt, vind ik zeker niet altijd netjes. Maar aan de andere kant, kon ik mij plotseling levendig zijn irritatie voorstellen. En ondertussen wachten met mij nog steeds vele burgers op de afhandeling van onze bezwaarschriften.
En zo wachten we. En wachten we. En wachten we… De GAS is er niks bij.