Kralendijk – De Stichting Reclassering Caribisch Nederland (SRCN) pleit voor het invoeren van een realistisch sociaal minimum. “Armoede is een belangrijke katalysator voor huiselijk geweld en kindermishandeling alsook voor armoede gerelateerde criminaliteit”, aldus de stichting in reactie op het voornemen van het kabinet een advies- en meldpunt op de BES-eilanden in te richten waar burgers en professionals terecht kunnen bij signalen van huiselijk geweld en kindermishandeling.
SRCN juicht de komst van zo’n meldpunt toe, maar wijst het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport op de relatie met de wijdverbreide armoede op Bonaire, Sint Eustatius en Saba. “Het bestrijden van armoede en huiselijk geweld en kindermishandeling zijn samenhangende sociale vraagstukken die vragen om een samenhangende aanpak, gericht op de Caribisch Nederlandse situatie. Enerzijds door preventie: het creëren van bewustwording met betrekking tot deze thema’s, in combinatie met het vaststellen van een realistisch sociaal minimum zijn goede eerste stappen. En anderzijds door interventie, zoals een gedegen aanpak huiselijk geweld en kindermishandeling”, aldus de stichting.
SRCN is (vooralsnog) de enige die in het kader van een internetconsultatie heeft gereageerd op het concept Besluit maatschappelijke ondersteuning en bestrijding huiselijk geweld en kindermishandeling BES.
De internetconsultatie sluit op 9 januari. Klik HIER om een reactie te geven.
Reactie Stichting Reclassering Caribisch Nederland
Stichting Reclassering Caribisch Nederland (SRCN) heeft kennis genomen van de, voor consultatie voorgelegde, stukken en wij reageren graag op het onderdeel huiselijk geweld en kindermishandeling.
De doelstellingen van het besluit: Het bijdragen aan bewustwording, gevoelde verantwoordelijkheid, en het kunnen én mogen handelen door burgers en professionals bij signalen en vermoedens van huiselijk geweld en kindermishandeling, wordt door SRCN van harte onderschreven.
Echter, de insteek die hierbij hoort is om breder te kijken naar de belangrijkste oorzaken van huiselijk geweld en kindermishandeling, en het beleid te richten op het bestrijden van die specifieke oorzaken. Het is geen geheim dat armoede een belangrijke risicofactor is, omdat het stress veroorzaakt in gezinnen. Als de armoede toeneemt, neemt het risico op huiselijk geweld en kindermishandeling ook toe. Het bestrijden van armoede en huiselijk geweld en kindermishandeling zijn samenhangende sociale vraagstukken die vragen om een samenhangende aanpak, gericht op de Caribisch Nederlandse situatie. Enerzijds door preventie: het creëren van bewustwording met betrekking tot deze thema’s, in combinatie met het vaststellen van een realistisch sociaal minimum zijn goede eerste stappen. En anderzijds door interventie, zoals een gedegen aanpak huiselijk geweld en kindermishandeling.
Het voorliggend besluit vormt een belangrijke stap om de aanpak huiselijk geweld en kindermishandeling voor burgers en professionals eenduidiger en overzichtelijker te maken, maar kent naast de goede onderdelen ook een aantal punten waarvoor wij in het bijzonder aandacht vragen:
Begripsbepaling
De begripsbepaling van huiselijk geweld is ontleend aan het in Europees Nederland geldende artikel 1.1.1. van de Wmo 2015: “lichamelijk, geestelijk of seksueel geweld of bedreiging daarmee door iemand uit de huiselijke kring”.
Aanvullend wordt in de toelichting op voorliggend besluit specifiek ingegaan op financiële uitbuiting. Gelet op de eerder genoemde armoedeproblematiek in Caribisch Nederland zijn wij van mening dat financiële uitbuiting niet alleen een plaats in de toelichting verdient. Financiële uitbuiting verdient een prominente plaatst in de, in het besluit opgenomen, begripsbepaling van huiselijk geweld. Het juist expliciet objectief betrouwbaar deskundig
benoemen van deze vorm van armoede-gerelateerd geweld in huiselijke context, helpt de burgers en professionals nog meer om alle in Caribisch Nederland veelvoorkomende vormen van huiselijk geweld vroegtijdig te signaleren en bespreekbaar te maken.
Verplichte beschermingscode huiselijk geweld en kindermishandeling
Door het opnemen van een verplichte beschermingscode voor bepaalde organisaties, waaronder ook de SRCN, wordt grotendeels aangesloten op de in Europees Nederland geldende meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. Wij juichen dit van harte toe. Dit omdat een dergelijke beschermingscode bijdraagt aan kennisontwikkeling over het onderwerp, waardoor professionals nog beter in staat worden gesteld om adequaat te handelen. Wij begrijpen dat de organisaties in willekeurige volgorde zijn opgenomen, maar gezien de strekking van het besluit, waarbij maatschappelijke ondersteuning centraal staat, willen wij adviseren om de hulpverlenings- en zorgorganisaties eerst te benoemen, alvorens u de organisaties in de justitiële keten benoemt.
In de toelichting op het besluit geeft u aan af te willen wijken van de, in de Wet verplichting meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling, opgenomen werkwijze m.b.t. de meldingsplicht bij ernstige gevallen, wanneer de hulpverlener zelf afdoende hulp kan bieden. De reden hiervoor is dat AMHK voorlopig geen overkoepelende radarfunctie zal uitoefenen, en dat gestructureerde dataverzameling over huiselijk geweld en kindermishandeling nog niet aan de orde is in Caribisch Nederland. Aanvullend hierop willen wij wel blijvend aandacht vragen voor een gedegen ‘aanpak gegevensuitwisseling’, waardoor een overkoepelend beeld in de toekomst kan worden verkregen.
Ten slotte
Hoewel bestrijding van armoede via andere wetgeving wordt geregeld, dan die bij deze consultatie voorligt, vragen wij in het bijzonder ook aandacht daarvoor. Armoede dient tenslotte als een belangrijke katalysator voor huiselijk geweld en kindermishandeling alsook voor armoedegerelateerde criminaliteit. En niet minder belangrijk: ieder mens heeft recht op een waardig bestaan!