Aruba

COLUMN – Excuses

Zodra de kerstboom – uiteraard met kluit, want duurzaam – in huis is, wordt Kadushi overvallen door de onbedwingbare aanvechting zijn zonden van het bijna voorbije jaar te overzien. En het goed te maken met degenen in wie hij zijn stekels heeft gezet. Maar excuses maken is linke soep tegenwoordig. Voor je het weet breekt de pleuris uit en word je voor de rechter gesleept. En of je ook maar meteen even wil dokken, want anders worden de excuses niet geaccepteerd.

Gewaarschuwd als hij is, heeft uw stukjesschrijver daarom een belletje gepleegd naar staatssecretaris van Koninkrijksrelaties Van Huffelen die tenslotte ervaringsdeskundige is. Zij voert immers samen met haar cheffin Hanke Bruins Slot de regie over het proces (want zo noemen ze dat in Den Haag als iets niet makkelijk te verkopen is) naar het door het kabinet maken van excuses voor de omvangrijkste, langdurigste en vooral grofste mensenrechtenschending in de vaderlandse geschiedenis.

Door een totaal gebrek aan culturele sensitiviteit (iets waar D66 zich toch altijd op voorstaat, maar die partij heeft wel vaker moeite te zijn wat ze zegt te zijn) is wat bedoeld was als een betekenisvolle boodschap voor verbinding uitgelopen op een nauwelijks eerder vertoonde verdeeldheid tussen de voormalig kolonisator en zijn dito koloniën. Daaruit valt dan wel weer te op te maken dat Rutte IV qua bestuurlijk onvermogen de regeringsploegen in de Cariben serieus naar de kroon begint te steken.

Met de wetenschap hoe het dus niet moet, waagt Kadushi – vervuld van berouw – het er toch maar op zijn spijt te betuigen aan het legertje uitverkorenen die zich door hem beledigd voelen. Niet zo maar spijt, maar diepe en oprechte spijt die bovendien met de nodige deemoedigheid wordt overgebracht. Dat alleen biedt nog geen garantie dat de hoogwaardigheidsbekleders die dit jaar onvrijwillig de hoofdrol vertolkten in een van de zaterdagse columns de welgemeende excuses zullen aanvaarden.

Neem bijvoorbeeld hofleverancier van schrijfstof: gevolmachtigde minister van Curaçao Carlson Manuel. Die heeft via zijn advocaat laten weten voor een sorry open te staan als zijn broer en schaduw-gevmin The King erbij mag zijn en een selfie mag maken met Kadushi. Bijkomende eis is dat hij wordt aangesproken met excellentie. De brave borst heeft kennelijk nog steeds niet door dat hij geen bewindspersoon is, maar slechts ambtenaar met de volmacht om één keer in de maand in de (inclusief koffie) maximaal half uur durende Rijksministerraad standpunten van Pik ‘Pisas’ de Grote voor te lezen.

Ogenblikje, Van Huffelen belt terug…. “Of Kadushi raad weet?” Dat is simpel: zet het proces on hold (vooruitschuiven is immers het nieuwe elan in Den Haag) nu blijkt dat het instellen van een Dialoogcollege Slavernijverleden, praatgroepen in alle delen van het Koninkrijk en Suriname, meerdere reizen om het daar ook nog eens met eigen oren te horen, twaalf uur aan gelivestreamde rondetafelgesprekken en twee Catshuissessies niet voldoende zijn, zit er maar één ding op: nodig alle nazaten van tot slaaf gemaakten en de 1.224 organisaties die zich erop beroepen hun belangen te behartigen uit om onder leiding van plooiengladstrijker van dienst Remkes tot een eensluidend advies te komen. En al lukt dat pas als we aan kabinet Rutte XIV toe zijn, voor excuses is het nooit te laat.

Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.

error: Deze inhoud mag niet gekopieerd worden.