In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Curaçao.
Door Raquel Weisz
Cadeautjes
Het is mijn verjaardagsweekend! Varen over het Spaanse water en de Caribische zee. Wat was het weer leuk. Het heerlijke gevoel van de wind. De zoute druppels op je lichaam. De helderblauwe zee geeft energie en ontspant. Niet alleen je lichaam, maar ook je geest. Curaçao op z’n best. Een hapje en een drankje. Wat hebben we genoten. Even ver weg van de dagelijkse realiteit.
En wat hoort er bij een verjaardag? Cadeautjes natuurlijk! Wat een prachtige sportieve cadeaus hebben we weer gekregen de afgelopen periode en zelfs vandaag nog. Curaçao blinkt op alle niveaus uit in het honkbal en softbal en werd kampioen in verschillende Latin American en Caribbean leagues. Ook in Colombia in de paardensport deed Curaçao het heel erg goed.
Er zijn ook cadeaus weggegeven. De ambtenaren en gelijkgestelden hebben een gratificatie van ANG 1.750 ontvangen. Ook werd bekend gemaakt dat een tweetal kwetsbare groepen dit jaar een extraatje krijgen van in totaal respectievelijk ANG 200 en ANG 160. Onze meest kwetsbare medeburgers komen er maar karig vanaf met deze aalmoes, vergeleken met de gratificatie van de ambtenaren. Ook vermeldde de minister van SOAW dat het extraatje voor de kwetsbare groepen budgetneutraal is. Maar wat zegt budgetneutraal eigenlijk, als er zo makkelijk wordt geschoven tussen budgetten om het excessieve dienstreisgedrag, waar maar geen einde aan komt, te bekostigen? Blijkbaar gaat het om de prioriteiten die worden gesteld.
Momenteel wordt er groots uitgepakt met een campagne om een nationaal embleem te ontwerpen voor Curaçao. Wat een verkwisting, aangezien er zoveel prangende, geld slurpende zaken moeten worden opgelost. Deze bijzaken zijn leuk voor landen waar het goed gaat. Want onze trieste realiteit is dat er van de zeven ambulances op Curaçao, slechts twee in gebruik zijn. Selikor, onze nationale vuilophaaldienst, behoort eigenlijk twintig trucks te hebben om het werk goed te kunnen uitvoeren. Er zijn nu maar vier trucks operationeel. Wijken waar het vuil ondertussen vier weken niet is opgehaald. Het is levendig voor te stellen wat de effecten daarvan zijn qua straatvervuiling en ongedierte. Noodgedwongen betalen burgers derden uit eigen zak om hun vuilnisbakken te legen.
De lijst is eindeloos. Het wegdek is een gatenkaas. Met als gevolg (nog meer) auto-ongelukken, beschadigde auto’s en levensgevaarlijke situaties op de weg. Nieuwe kentekenplaten in 2023. Hoeveel miljoen is er met deze investering gemoeid? Wat is de noodzaak dat wij als burgers op extra kosten worden gejaagd? Want de kentekenplaten zullen wij niet cadeau krijgen. Zal de achterstallige belasting die hierdoor kan worden opgehaald opwegen tegen de investering die wordt gedaan?
Wanneer gaat het algemeen belang prevaleren boven het politieke belang? Want zelfs de gratificatie is ondertussen verworden tot één grote politieke show. Het is ergerlijk en niet te verdedigen dat er zo wordt omgegaan met ons belastinggeld. Dit terwijl Curaçao, naast een miljardenschuld, hele grote problemen heeft, waarbij de structurele oplossingen (veel) geld zullen kosten.
Het zou fijn zijn als het af en toe komkommertijd zou zijn op Curaçao.