“De mensen in Caribisch Nederland kunnen altijd op ons rekenen. We werken hard voor gelijke kansen. Ik strijd voor kansengelijkheid en de mogelijkheid je eigen geluk na te streven. We geloven in de kracht van mensen. We willen dat iedereen de regisseur is van zijn of haar eigen leven. Het mag nooit zo zijn dat wij mensen in Caribisch Nederland klein houden. Het mag niet gebeuren dat we ze in de steek laten. Ik vind het cruciaal op te komen voor de mensen op de BES-eilanden. Ik wil ze niet wegdrukken, ik wil ze zien groeien, ik wil zien dat ze mooie dingen bereiken, dat ze grote hoogtes bereiken, dat ze wat van hun leven maken.”
Wat een gloedvol betoog was dat deze week in de Tweede Kamer! En dat van een VVD’er: Zohair El Yassini. Kadushi werd er stil van. Niet uit waardering, maar van zo veel huichelachtigheid. Onderwerp van het debat was het mogelijk maken dat de Scholengemeenschap Bonaire bij hoge uitzondering de koksopleiding MBO-3 niveau ook in het Papiaments kan aanbieden. Ten behoeve van een kleine groep van jaarlijks zo’n 15 niet-Nederlandstaligen met het diploma niveau 2 die graag bij hun werkgever willen doorgroeien naar zelfstandig werkend kok. Voor hun werk is het Nederlands niet relevant en ze hebben ook helemaal niet de intentie om (buiten het eiland) door te studeren.
De VVD is tegen, want de waarde van het MBO-diploma wordt “neergehaald”. Bovendien is het Nederlands wél onmisbaar, want de overheid, de Belastingdienst en leveranciers op Bonaire communiceren in het Nederlands, beweerde handelaar in drogredenen El Yassini met droge ogen. Ja, de geachte afgevaardigde slaagde er met vlag en wimpel in het gebrek aan enige kennis van de Bonairiaanse samenleving en plein public te etaleren.
Maar het kon nog veel bonter. Zo voerde hij aan dat de in het Papiaments opgeleide koks “worden afgesloten van kennis, innovatie en ontwikkeling” in onder meer Vlaanderen, tenslotte het walhalla van de patat fritesprofessionals. Hoewel Papiaments net als Nederlands, Fries en Engels een erkende taal in het Koninkrijk is en het kabinet zich inspant het Papiaments in het Europees Handvest voor regionale talen en talen van minderheden opgenomen te krijgen, beschouwt liberaal El Yassini degenen die Papiaments spreken als taalgehandicapten.
Het Kamerlid haalde er zelfs zijn vader bij, een arbeidsmigrant uit Marokko of – om in het gedachtegoed van de VVD te blijven – een gelukzoeker. “Ik wil niet dat inwoners van Bonaire in dezelfde situatie terechtkomen als mijn vader, namelijk dat hij op zijn sterfbed naar mij keek, met een traan in zijn ogen, en zei waar hij spijt van had en wat hij anders had willen doen, maar dat ze hem in de steek hadden gelaten. Ik verdom het, ik verdom het echt dat wij de inwoners van Bonaire op dezelfde manier gaan behandelen, dat we ze blij maken met een dooie mus, namelijk dat we opleidingen gaan realiseren in het Papiaments.”
El Yassini vreest – zoals een rechtgeaarde VVD’er betaamt – dat binnen de kortste keren alle opleidingen op Bonaire in het Papiaments worden gegeven en massa’s kansloze taalgemankeerde Bonairianen de oversteek naar het zelfverklaarde heilige Holland wagen. “Er zit geen rem op. Het is gewoon een glijbaan waar je bovenop gaat zitten. Er is maar één manier en dat is naar beneden. Dit wetsvoorstel haalt de gelijkheid tussen de eilanden en Nederland in één klap weg. Dit is de reden waarom ik het een heel slecht idee vind dat voor grote problemen gaat zorgen. De VVD zal dan ook tegen stemmen.”
Wat zegt u: is de VVD voor gelijkheid tussen Europese en Caribische landgenoten? Waarom is de Volkspartij voor de Vrijheid en Democratie dan tegen een leefbare ouderdomsuitkering, tegen een volwaardige kinderbijslag, tegen een ww-regeling, tegen een (echt sociaal) sociaal minimum, tegen fatsoenlijke (zorg)voorzieningen voor jongeren, ouderen en gehandicapten, tegen invoering van gelijkebehandelingswetten, kortom tegen alles wat inwoners van Caribisch Nederland perspectief biedt op een menswaardig bestaan? En: waarom misgunt ’s lands nu nog grootste partij Bonairianen de kans op hun eigen eiland carrière te maken?
De wens om de koksopleiding in de thuistaal te geven, wordt op Bonaire breed gedragen. Door de lokale onderwijsprofessionals, door werkgevers die liever kinderen van het eiland een kans geven in plaats van buitenlandse arbeidskrachten in te vliegen, door geraadpleegde deskundigen, door de ambtenaren van het ministerie van Onderwijs, de Inspectie, door minister Robbert Dijkgraaf van OCW en diens voorganger Ingrid van Engelshoven, gedeputeerde Nina den Heyer en last but not least door de Bonairianen voor wie de wetswijziging is bedoeld.
Wat zei El Yassini ook al weer in het debat? “Omdat ik heel vaak in mijn leven heb meegemaakt dat anderen voor mij dachten wat beter was voor mij. Dat heeft mij niet sterker gemaakt, maar zwakker.” Ja, dan is het volstrekt logisch dat je je vervolgens het recht toeëigent te bepalen wat goed is voor Bonaire en de Bonairianen. Kan het arroganter, neerbuigender, neokolonialer?
El Yassini verklaarde zijn verzet tegen het wetsvoorstel door erop te wijzen fan te zijn van macrodoelmatigheid. Tis maar dat u het weet. Kadushi raadt u aan bij toekomstige verkiezingen uit fatsoensmatigheid vooral niet op de VVD te stemmen.
Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.