In de zondagse estafetterubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Sint Maarten.
Net een dubbeltje op zijn kant
Door Terrance Rey
Degene die niet de moeite neemt om een dubbeltje op straat op te pakken, heeft het zeker goed in het leven. Maar het kan ook anders verkeren. Wie geld op straat laat liggen, laat ook veel kansen in het leven liggen. Zo is het ook met Sint Maarten. Want er zijn ontzettend veel kansen die Sint Maarten laat schieten. Zoals subsidies en fondsen uit Europa. Miljoenen zijn vaak beschikbaar voor het eiland om projecten te financieren. Het enige wat men moet doen, is wat papierwerk verrichten en dit indienen. Dat gebeurt zelden. Daarom zeg ik al jaren dat Sint Maarten slecht is in papierwerk. En ik ben niet de enige die dat vindt.
Zo was er ooit een subsidiepot met 14 miljoen euro uit de EU beschikbaar voor een polytechnische universiteit op Sint Maarten. Het vereiste papierwerk kwam er steeds niet. Ondanks het herhaaldelijk wijzen op een deadline. Steeds kwam het benodigde projectvoorstel niet binnen. Uiteindelijk ging dat geld terug naar Europa.
Zo was er ook 4 miljoen beschikbaar voor een aquaponicsproject op Sint Maarten. De overheid stelde zelfs een stuk overheidsgrond beschikbaar aan een stichting. Toen werd het stil rond dat project. Ik vroeg ooit een bestuurslid van die stichting over dat project en hij verteldde dat niemand het vereiste papierwerk deed om een projectvoorstel in te dienen. Wat een pracht van een kans liet men liggen.
Volgens een website van de Europese Commissie zijn er allerlei subsidies beschikbaar vanuit de EU-begroting voor de Europese lidstaten en geassocieerde landen. Het gaat om rechtstreekse financiële bijdragen uit de begroting van de Europese Unie in de vorm van schenkingen aan begunstigden (meestal non-profitorganisaties) die betrokken zijn bij activiteiten die EU-belangen dienen. Deze subsidies worden meestal centraal beheerd door de Europese Commissie, hetzij rechtstreeks door haar eigen diensten, hetzij indirect via EU-agentschappen, uitvoerende agentschappen of nationale agentschappen.
Verder lees ik het volgende: “Elke oproep tot het indienen van voorstellen of aankondiging van een opdracht heeft zijn eigen criteria, eisen en stappen. De door u gekozen oproep zal u door het aanvraagproces leiden. Het kan zijn dat u, nadat u hebt vastgesteld dat u in aanmerking komt omdat u voldoet aan de criteria van de specifieke oproep of aankondiging, zich moet registreren in een specifieke databank – in de toelichting bij de oproep of aankondiging zal worden vermeld of en hoe u dat moet doen. Het voorbereiden en indienen van uw voorstel zal enige tijd vergen. Zorg er dus voor dat u ruim van tevoren begint. Alle documenten en sjablonen die u moet gebruiken, worden vermeld in de toelichting bij de door u gekozen oproep of aankondiging. Zorg ervoor dat u deze nauwgezet leest. Doet u dat niet, dan bestaat de kans dat de aanbestedende dienst uw voorstel niet-toelaatbaar zal verklaren. Om EU-financiering te krijgen, moeten bepaalde regels en procedures worden gevolgd. Dit is onvermijdelijk; wij moeten er immers voor zorgen dat elke euro op een transparante en correcte manier wordt besteed, ten bate van de EU-burgers. De EU werkt echter ook voortdurend aan de vereenvoudiging en modernisering van haar begrotingsregels en aan het verbeteren van de toegang tot financiering, zodat mensen hun ideeën kunnen uitvoeren. Om in aanmerking te komen voor financiering moet uw aanvraag volledig, beknopt en op tijd worden ingediend via het elektronische indieningssysteem. Door de EU gefinancierde programma’s worden uitgevoerd op een van drie volgende manieren: onder direct beheer, onder gedeeld beheer of onder indirect beheer. Het aanvraagproces verschilt per beheerswijze en is ook afhankelijk van het programma waarvoor u zich aanmeldt.”
Ik heb letterlijk al die paragrafen geciteerd om te laten zien dat de informatie over de procedures wel degelijk beschikbaar is en dat duidelijk wordt uiteengezet wat men moet doen om in aanmerking voor die subsidies te komen. Desondanks laat Sint Maarten tonnen en miljoenen aan EU-subsidies liggen. Puur vanwege het feit dat men geen projectvoorstellen kan uitschrijven.
Ooit was er een man op Sint Maarten aangetrokken om EU-subsidieaanvragen te begeleiden. Die beste man deed hartstikke goed werk. Helaas raakte hij verliefd op een spaanssprekende vrouw en zijn echtgenote verliet hem. Deze Nederlandse technische bijstandsambtenaar raakte verstrikt in de louche wereld van seksclubs waarin zijn vriendin vertoefde en werd uiteindelijk veroordeeld voor vrouwensmokkel. Hij verdiende niet eens een dubbeltje aan die handel. Hij raakte zijn baan bij de overheid kwijt. Laatst zag ik hem domino spelen met een groep mannen terwijl een aantal vrouwen flirtend om hen heen hing. Het leven op Sint Maarten is net als een dubbeltje op zijn kant. Het kan goed gaan, maar het kan ook slecht met je aflopen. Het is maar naar welke kant het dubbeltje valt.
Hoe het op deze manier met Sint Maarten zal aflopen weet ik niet. Ondertussen blijven de dubbeltjes op straat liggen. Althans, niet op Sint Maarten, wel in Europa, in de vorm van onbenutte EU-subsidiefondsen.