In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Curaçao.
Door Raquel Weisz
Internet kun je niet eten
“Wat zei je? Je liep vast”. Of “Even allemaal uitloggen en straks weer inloggen. Dan kunnen we weer verder”. Of vier keer per uur de modem resetten. Of delen van Curaçao waar men soms maanden geen internet heeft, terwijl de rekening over deze periode gewoon dient te worden voldaan.
Ons internet is langzaam, instabiel of helemaal niet beschikbaar. Daarnaast worden wij als klant geacht de ondermaatse service te accepteren en onze frustraties weg te slikken. Er wordt veel beloofd en weinig opgelost. Het is aan de orde van de dag en een bron van irritatie. En dan druk ik mezelf nog mild uit.
Er waren vaker klachten over de snelheid en uitval van het internet. Maar na de verkoop van overheidstelecommunicatiebedrijf UTS, in maart 2019, is een wolkbreuk aan klachten ontstaan. Officieel is er geen monopolie. Feit is wel dat in de meeste wijken alleen gebruik kan worden gemaakt van de huidige grootste provider. Een politieke beslissing waar wij als burgers de zure vruchten van plukken. Want wat zijn de gevolgen in de praktijk? Eerst even een stapje terug.
De pandemie heeft ook op Curaçao voor veel verdriet, leed en armoede gezorgd. Maar er is een lichtpuntje. Alles wat voor maart 2020 digitaal niet kon, werd plotseling wel mogelijk. Een enorme vooruitgang wat veel tijd en ergernissen bespaart. Voor de pandemie moest je namelijk voor elk wissewasje fysiek naar een instelling of bedrijf. Uren in de rij. Drie keer terugkomen. Online kon je zakelijk praktisch niets regelen.
Deze technologische vooruitgang in relatief korte tijd is natuurlijk fantastisch, maar de economische afhankelijkheid van het internet legt tegelijkertijd bloot hoe kwetsbaar wij digitaal gezien zijn. Het gaat niet meer over het scrollen door de tijdlijn op Facebook. Nee, het gaat nu om omzet- en productiviteitsverlies voor vele bedrijven, groot én klein. Er wordt namelijk meer dan ooit online gewerkt en dus geld verdiend. Mede gevoed door de economische situatie zoeken lokale ondernemers naar kansen in het buitenland. Veelal online. Hierdoor zijn deze ondernemers in staat om hun hoofd boven water te houden.
Een politicus verkondigde dat de problemen met ons internet nu minder relevant zijn, want “internet kun je niet eten”. Deze uitspraak getuigt niet van realiteitszin. Het lijkt alsof het niet doordringt in ons politieke landschap dat er ondertussen duizenden bedrijven – dus werknemers – en ondernemers op Curaçao zijn die wel kunnen eten, juíst omdat zij hun business online verder hebben ontwikkeld. De huidige problemen met onze connectiviteit kunnen niet meer wachten. De overheid kan het geld van de verkoop van UTS niet binnenharken en vervolgens de bevolking jarenlang aan haar digitale lot overlaten. Dit is onverantwoord en onacceptabel. Er staat economisch te veel op het spel. Deze.Situatie.Dient.Nu.Te.Worden.Opgelost. NU.
************************************************************************
Deze week heeft DossierKoninkrijksrelaties.nl 5.000 nieuwe bezoekers verwelkomd, waarmee het totaal sinds de start 10 maanden geleden op 130.000 is gekomen.