“Dit is het echte Curaçao”. Jaïr Ferwerda (bekend van de flauwe pauzefilmpjes bij Jinek) stelde het zonder een hoorbaar spoortje van ironie vast tijdens zijn bezoek aan een met een tsunami van champagne en cocktails overspoelde zondagmiddag te midden van gefortuneerde landgenoten die hun bootje wekelijks aan de boardwalk bij Barbara Beach afmeren om met lotgenoten van het “echte” Curaçao te genieten.
De aflevering van Hai Society (een nogal mislukte kopie van Glamourland) die RTL eerder deze week uitzond, was geheel gewijd aan Curaçao. Of beter gezegd: aan stinkendrijke Hollanders die er mede dankzij gunstige belastingfaciliteiten en met voortdurend een glas in de hand aan de vervulling van hun levensmissie ‘werken’: nog rijker worden. Althans, die indruk wordt door de programmamakers gewekt.
Ferwerda (een nogal mislukte kopie van Glamour-presentator Gert-Jan Dröge) liet in zijn kinderlijke bewondering voor zijn zongebruinde gesprekspartners na de vraag te stellen of het niet schuurt hun rijkdom zo schaamteloos breed te laten hangen (en op televisie te etaleren) terwijl half Curaçao is aangewezen op de voedselbank.
Kadhushi vraagt zich af of de geportretteerden gelukkig zijn met de uitzending. Ze werden neergezet als Makamba’s in de meest walgelijke betekenis. Louter omwille van de kijkcijfers (= reclame-inkomsten) flanste een luie redactie zo goedkoop mogelijk (het duurst waren vermoedelijk de tickets, als die al niet gesponsord zijn) een flutprogramma in elkaar om de Nederlandse televisiekijker het “echte Curaçao” voor te schotelen.
Het echte “echte Curaçao” geeft allesbehalve aanleiding voor met kaviaar belegd amusement. Ook al trekt het toerisme en daarmee de economie weer aan, de armoede op het eiland is even wijdverbreid als diep. Curaçao stond er al voor de coronacrisis beroerd voor als gevolg van het onvermogen van de lokale politiek en de onverschilligheid vanuit Den Haag. Dat geldt overigens ook voor Aruba, Sint Maarten en (zelfs) voor de bijzondere gemeenten Bonaire en Sint Eustatius.
Zolang bestuurders aan beide zijden van de oceaan als onderhandelaars tegenover elkaar staan en niet als bondgenoten naast elkaar, blijven de eilanden de tweede (of derde rang) van het Koninkrijk der Nederlanden. Ten koste van de bevolking. Wie maakt daar eens een tv-programma over?
Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.