Curaçao is een rijk land. Alleen is de rijkdom heel erg oneerlijk verdeeld. Nergens in het Koninkrijk is de tweedeling tussen steenrijk en straatarm zo groot als op Curaçao. Een kleine groep handige ondernemers zwemt in de florijnen terwijl een meerderheid van de bevolking de grootste moeite heeft rond te komen en nog eens vele duizenden daarin helemaal niet slagen. Met dank aan een decennialang in stand gehouden corrupt systeem met als uitwassen een selectief incassobeleid van de belastingdienst en het ongemoeid laten van de gokmaffia.
Daarin lijkt verandering te komen. Onder druk van Nederland wordt de belastingdienst stevig opgeschud. En de net afgetreden minister van Financiën Gijsbertha heeft zijn opvolger een wetsvoorstel nagelaten dat er in voorziet dat de e-gamingsector eindelijk, al is het nog maar een beetje, belasting moet gaan betalen.
Een lakse overheid – waar waren de volksvertegenwoordigers eigenlijk? – heeft het mogelijk gemaakt en jarenlang toegelaten dat een handjevol sluwe zakenlieden zich verrijkte met de handel in sublicenties voor het exploiteren van online kansspelen. Notarissen, advocaten, accountants, fiscalisten en trustbazen profiteerden volop mee door in ruil voor riante vergoedingen constructies te bedenken om de miljardenomzet buiten het zicht van de bovenwereld te houden.
Was het maar zo dat de bevolking van Curaçao er ook nog een graantje van mee had gepikt… Het tegendeel is het geval. Geen rooie cent! Het eiland heeft er bovendien een bedenkelijke reputatie mee verworven als facilitator van internationale criminele organisaties die webcasino’s gebruiken om winsten uit drugs-, mensen- en wapenhandel wit te wassen en door te sluizen naar terroristische organisaties. Het zal menig fatsoenlijke investeerder hebben afgeschrikt om zaken te doen op, met of via Curaçao.
De nieuwe wet moet er voor zorgen dat de e-gamingsector een paar procent belasting gaat afdragen. Een paar procent is al gauw goed voor enkele honderden miljoenen extra landsinkomsten. Geld waarmee de kwaliteit van het onderwijs kan worden verbeterd, de gezondheidszorg (inclusief het in geldnood verkerende ziekenhuis) overeind kan worden gehouden en de jeugdwerkloosheid (50%) kan worden bestreden.
Het gokwereldje is uiteraard mordicus tegen, want allergisch voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Een krant had ook nog met ze te doen en kopte dat de minister de goksector als melkkoe wil uitpersen. En dat over zakenlieden die, na zich over de ruggen van gewone Curaçaoënaars te hebben verrijkt, op de achterste poten staan omdat een zeer bescheiden bijdrage van ze wordt verlangd waarmee de toekomst voor iedereen op het eiland er wat beter op kan worden gemaakt. Melkkoe? In een schaapswolletje gestoken geldwolven zul je bedoelen!
Kadushi is het buitenbeentje van DossierKoninkrijksrelaties.nl: een stekelige rubriek die soms wel eens ‘au’ kan doen.