Bonaire

COLUMN – Bericht uit Bonaire

In de zondagse estafette-rubriek ‘Bericht uit…’ belichten columnisten uit de Caribische delen van het Koninkrijk bij toerbeurt de kanten van hun eiland waarvan zij vinden dat die de aandacht van alle koninkrijksburgers verdienen. Vandaag komt het bericht uit Bonaire.

De ‘laatste brief’

Door Burney el Hage

In 2009 heeft Bonaire een Masterplan 2010-2025 opgesteld onder de naam ‘DUURZAAM WELZIJN VOOR ELKE BONAIRIAAN’. Door de val van het Bestuurscollege belandde het plan destijds in een la. In 2011, nadat Bonaire al een bijzondere gemeente van Nederland was geworden, is het plan opnieuw opgepakt en als Bonaire Masterplan 2012-2025 gepresenteerd. Dit initiatief sneuvelde door gebrek aan bestuurlijke daadkracht. De auteurs van het plan waren Prof. Dr. Mr. C.J. Jepma, W. Bakker MSc. en Drs. G. Van Werven.

Wijlen Miguel Pourier (29 september 1938 – 23 maart 2013), oud-minister-president van de Nederlandse Antillen en bovenal Bonairiaan, heeft door de jaren heen inhoudelijk meegewerkt aan de totstandkoming van dit Masterplan. Voor de laatste versie heeft de heer Pourier, kort voor zijn overlijden, het voorwoord geschreven. Ook de nieuwe naam voor het plan, namelijk ‘BONEIRU, DUSHI PA SEMPER’, is door de heer Pourier bedacht.

Het voorwoord, is zijn ‘laatste brief’ aan Bonaire geworden. Als erkenning voor zijn belangwekkende visie op de ontwikkeling van Bonaireen zijn onbegrensde liefde voor het eiland en de bevolking, heb ik besloten deze niet eerder gepubliceerde ‘laatste brief’, met toestemming van zijn nabestaanden, met u te delen. 

Het Masterplan 2012 -2025  is overigens nog steeds relevant en zou zo opgepakt kunnen worden. Zoals wij er ook goed aan zouden doen de wijze woorden van de heer Pourier ter harte te nemen.

Sorry dat ik nu pas reageer. Door een buitenlandse reis, gevolgd door andere besognes, was de tijd om het rapport goed door te lezen beperkt. Ik constateer dat het hoofdstuk omtrent de relatie met de Caribische regio onafgemaakt is. Ik neem aan dat het alsnog wordt ingevuld. Hierbij stuur ik het concept voor een voorwoord. Neem het minitieus door en corrigeer eventuele taalfouten of misschien historische onvolkomenheden. Overigens is het Masterplan de moeite waard om nageleefd te worden en ik vind het een goed idee van gedeputeerde Elhage om de draad weer op te pikken. Al was het uit respect voor al degenen die zich hebben ingespannen om een waardig product voor mekaar te krijgen.

Met vriendelijke groet, Miguel A. Pourier

Voorwoord bij Masterplan Bonaire 2012.

Van: Miguel A. Pourier

Bonaire heeft, in vergelijking met de andere eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen, in een heel vroeg stadium de waarde van de natuur, cultuur, solidariteit, veiligheid en rust onderkend als welzijnsbepalende factoren. Vaak waren enkele invloedrijke personen, zoals een Lodewijk D. Gerharts of een Don Steward, die met hun vooruitziende blik hebben bijgedragen dat Bonaire thans over uitzonderlijke natuur- en onderwaterparken beschikt. Echter hebben enkele andere factoren mede bijgedragen dat Bonaire vrij ongerept is gebleven. Economische activiteiten, zoals olieraffinage op de zustereilanden Aruba en Curaçao, wekten vroeger de nodige jaloezie, vooral omdat vele huisvaders noodgedwongen daar hun emplooi moesten gaan zoeken. Bonaire zou bij aanwezigheid van zo’n zwaar milieu aantastende industrie er heel anders hebben uitgezien. En het is de vraag of die welzijnsbepalende factoren heden ten dage nog van toepassing zouden zijn geweest.

De wettelijke bepalingen die Bonaire in een vroeg stadium nam hebben remmend gewerkt op bijvoorbeeld het speervissen en de inherente schade aan de koraalriffen. Het ongeremd bomen kappen voor de productie van houtskool werd ook aan banden gelegd. Al deze maatregelen gingen niet zonder tegenstand en onbegrip bij voornamelijk het armste deel van de bevolking, die vaak van dit soort activiteiten moest zien rond te komen. Een oplossing van het probleem van de loslopende geiten moest ook lang op zich laten wachten omdat rekening moest worden gehouden met de weinige andere economische activiteiten op het eiland.  Het ecologisch belang moest daardoor noodgedwongen wijken voor het economische.

In het jaar 1992 speelde ook het economisch belang een heel belangrijke rol. Er werd belangstelling getoond voor de vestiging van een raffinaderij op het eiland. De Nederlandse regering, geschrokken voor de desastreuse gevolgen, die zo’n vestiging op het karakter van het eiland zou hebben, beloofde met alternatieve economische voorstellen te komen. En zo zag de commissie onder mijn voorzitterschap het levenslicht.  Voor het eerst werd getracht een integrale benadering voor de socio-economische ontwikkeling van Bonaire in kaart te brengen, waarbij factoren zoals de gemoedelijkheid van de bevolking, de rust die het eiland uitstraalt, de schoonheid van de natuur, de rijke cultuur en de veiligheid werden belicht.  Het wereldwijd schaarser worden van deze factoren zou de waarde en aantrekkingskracht van Bonaire aanzienlijk vergroten. Bonaire zou als het ware slapende rijk worden.

Twintig jaar later wordt via dit Masterplan niet alleen gekeken naar wat er zich sinds 1992 heeft afgespeeld, maar ook een blik vooruitgeworpen en wel tot het jaar 2025. Ondanks sommige afwijkingen qua uitvoering van het rapport van 1992 volgt ook dit Masterplan de lijn die toen werd uitgezet. En met betere garanties voor wat betreft de uitvoering omdat door de nieuwe staatkundige structuur van Bonaire zwaktepunten, zoals een niet optimaal fungerende bestuursapparaat en het gebrek aan financiën, normaliter tot het verleden zouden moeten gaan behoren.

Gelet op de druk die het Masterplan signaleert op diverse van de welzijnsfactoren en de gevolgen voor het eiland en de eilandbewoners bij een niet-gestuurde economische ontwikkeling, is het goed dat het plan tot stand kwam met medewerking van velen onder de Boneriaanse bevolking. Het is ook belangrijk dat een goede informatieve campagne wordt opgezet om de bevolking te doordringen van het belang van dit Masterplan. Ook hoeft het geen betoog dat de rol hierbij van de eilandbestuurders doorslaggevend is om van Bonaire het paradijselijke eiland te maken waar eenieder trots op is. 

error: Deze inhoud mag niet gekopieerd worden.