Niemand die er van opkijkt als demissionair staatssecretaris van Koninkrijksrelaties Raymond Knops in zijn rol van campagneleider van het CDA een stemadvies zou geven om op zijn partij te stemmen, minder voor de handliggend is het als hij als Nederlandse bewindspersoon een oproep doet aan kiezers in een ander, autonoom land. Toch deed Knops dat vrijdag na afloop van de Rijksministerraad, waar besloten is via een Algemene Maatregel van Rijksbestuur de democratische rechtsorde op Curaçao te herstellen.
De staatssecretaris wendde zich via de camera tot de burgers op Curaçao om bij de Statenverkiezingen van 19 maart goed na te denken of ze op een antidemocratische partij stemmen of op een partij die de democratie juist wel respecteert. Tot het antidemocratische kamp rekent Knops de verzamelde oppositie in Willemstad: de MFK, KdNT, MP en twee onafhankelijken die door het al wekenlang boycotten van vergaderingen het functioneren van de Staten hebben lamgelegd en daarmee belangrijke wetgeving tegenhouden.
Dat de RMR intervenieert in de vergaderorde van Curaçao valt – hoe ongebruikelijk ook – te rechtvaardigen, al suggereren koppen in de media als ‘Den Haag grijpt weer in’ anders. Het is waar dat Nederland de dienst uitmaakt in de Koninkrijksregering, het besluit tot het geven van een aanwijzing is in dit geval echter geschied op verzoek van gouverneur Lucille George-Wout met de instemming van het kabinet Rhuggenaath en de steun van een meerderheid van de gekozen volksvertegenwoordigers.
Het is overigens de tweede keer dat de RMR op verzoek van de gouverneur de democratie op Curaçao veilig stelt. In 2017 deed hetzelfde illustere gezelschap, eveneens onder aanvoering van de MFK, e0en greep naar de macht door reeds uitgeschreven Statenverkiezingen te annuleren. Dankzij de AMvRB konden die alsnog doorgang vinden, met als treurigstemmend resultaat dat de coupplegers toch nog door de kiezers beloond werden met 9 van de 21 zetels. Dat betekende een voortzetting van de politieke tweedeling die al sinds de aanloop naar 10-10-10 voor bestuurlijke instabiliteit op het eiland zorgt.
Knops richtte zich ook tot de leden van de oppositie: “Kijk eens in de spiegel. Als u spreekt over democratie en autonomie, neem dan de verantwoordelijkheid en gedraag je als een volwassen parlementariër die het Statuut respecteert.” Het is de vraag of die oproep indruk maakt op de aangesproken politici. Die hebben helemaal geen boodschap aan een Statuut dat deugdelijk bestuur en rechtshandhaving waarborgt. Een aantal wordt immers niet gedreven door nobele motieven, maar ziet de politiek als een bron van inkomsten voor zichzelf en family and friends en is bereid tegen betaling de onderwereld te faciliteren.
Partijen als MFK (die er onder toenmalig premier Schotte niet voor terugdeinsde het land aan maffiabaas Corallo te verkopen) en KdNT (‘Een aspirine met awa di lamunchi werkt beter tegen corona dan een vaccin’) zullen de woorden van de staatssecretaris aangrijpen om Nederland als neokoloniaal te framen. Gevreesd moet worden dat een deel van het electoraat er op 19 maart opnieuw intrapt.
Lees hier: ‘Oppositie op Curaçao handelt antidemocratisch’
Precies een maand na de start van Dossier Koninkrijksrelaties is het aantal lezers de grens van 5.000 gepasseerd. 48% van de lezers bevindt zich in Europees Nederland, 47% in het Caribisch deel van het Koninkrijk: Curaçao (18%), BES-eilanden (14%), Aruba (11%) en Sint Maarten (4%). 5% is verdeeld over de rest van de wereld.